چرا گردشگری

"گردشگری از منظر قرآن کریم" سفر، واژه‌ای که از آغاز آفرینش همراه بشر بوده، واژه‌ایست کوچک اما پرمعنا؛...... اگر سفر را همان گردشگری بخوانیم و از منظر اقتصاد نگاه کنیم با یکی از سودآورترین صنایع در عرصه بین‌المللی مواجه می‌شویم. همچنین موضوع سیاحت و جهانگردی در فرهنگ و تمدن اسلامی با اندیشه و باور مسلمانان پیوندی محکم دارد. این پیوند عمیق ناشی از نگاه کتاب آسمانی ما مسلمانان به گردشگری است. قرآن که برای هدایت بشر نازل شده است، در آیه‌های بسیاری بر سیر و سفر تأکید داشته و در خطاب‌های مختلف از انسان دعوت می‌کند به مسافرت و زمین‌گردی بپردازند. قرآن کریم با به‌کارگیری واژه سیر در شکل‌های مختلف دستور به گردشگری می‌دهد یا به طور مستقیم (سوره عنکبوت آیه 20، سوره روم آیه 42، سوره نحل آیه 36، سوره نمل آیه 69، سوره انعام آیه 11، سبا آیه 18 و سوره آل‌عمران آیه 137) و یا به گونه استفهام و غیر مستقیم (سوره حج آیه 46، سوره یوسف آیه 109، سوره روم آیه 9، سوره فاطر آیه 44، سوره غافر آیه 21 و سوره محمد آیه 10). اهداف و منافعی که قرآن از گردشگری بیان می‌دارد عبارتند از: دیدن آثار گذشتگان و عبرت‌آموزی و پند‌گیری، مسئله سپاس‌گزاری، خداشناسی، برای آگاهی از چگونگی آفرینش، برای خرد‌ورزی در مسائل و آگاهی از وضعیت گذشتگان، برای اگاهی از سنت‌های گذشتگان که بیانیه‌ای برای مردم و سبب هدایت است، برخورداری تجاری و بازرگانی از سیر و سیاحت و گردش سرمایه و اقتصاد پویا و زنده، انتقال فرهنگی و علم و تمدن (آشنایی با اقوام و تنوع‌های فرهنگی و زبانی و تمدنی دیگران؛ انتقال زبان و فرهنگ و تمدن و علوم خود را به دیگری و بهره‌مندی از علوم آن‌ها و انتقال به قوم و منطقه خود). (تنکابنی، 1377: 146)