بسیاری از کشورها که در طول تاریخ، متحمل صدمات فراوانی از استعمار، جنگ و ... شدند پس از سپری کردن دوران بازسازی، به منظور معرفی اتفاقات رخ داده در کشورشان و عبرت آموزی از این رویدادها و از طرفی تقویت موقعیت خود در سطح بین‌الملل و حتی بهره‌برداری‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، به گردشگری جنگ به عنوان مسیر مهمی درجهت رسیدن به اهداف خود پرداخته‌اند.

اما گردشگری مقاومت به دنبال تداوم ارزش‌ها و هنجارهایی است که از طریق آن می توان نسل‌های جدید را با روحیه استقامت و مقاومت و ایثار قهرمانان گذشته آشنا کند؛ و سبک زندگی آنان و از خودگذشتگی‌های آنان را به درستی برای نسل فعلی باورپذیر کند. گردشگری مقاومت ضمن معرفی شخصیت‌های استقلال طلب و فداکار و استعمار ستیز، و تبیین واقعیات و حقایق  تاریخی به مخاطب؛ و درک پیامدها و رویدادهای تاریخی گذشته، الگو و راهی درست را برای آینده پیش روی مخاطب و گردشگر قرار می‌دهد. با ادبیات علمی گردشگری می توان اینگونه بیان داشت که گردشگری مقاومت، با بازتعریف گردشگری جنگ و برجسته شدن ابعاد خاصی از آن شکل گرفته است. گردشگری جنگ وقتی با مفاهیم و آموزه‌های ملی و اعتقادی همراه می شود ورای پوسته ظاهری، باطنی عمیق در بطن خود پیدا می‌کند. گردشگری جنگ ناگزیر وقتی به مرزهای اعتقادی و باورهای ایران و ایرانی می‌رسد، رنگ و بوی متفاوت و تازه‌ای می‌گیرد تا مفهومی نو خلق شود؛ مفهومی که عنوان تازه «گردشگری مقاومت» را ایجاد می‌کند. اعصار مختلف تاریخ ایران، سرشار از دلاوری‌های سلحشور مردان و زنان ایرانی است که برای حفظ کیان ایران و اسلام رشادت‌های فراوان کرده‌اند و ادبیات مقاومت و ایستادگی را نسل در نسل نهادینه کرده اند. مصادیق گوناگونی از گردشگری مقاومت را در شهرهای مختلف ایران میتوان یافت.